[Twee kanten] Heeft mijn lot ervoor gezorgd dat ik steeds bij hetzelfde type vrouw uitkom?

Rappler's Life and Style-sectie heeft een adviescolumn van het koppel Jeremy Baer en klinisch psycholoog Dr. Margarita Holmes.

Jeremy heeft een master in rechten van Oxford University. Als bankier met 37 jaar ervaring die op drie continenten heeft gewerkt, traint hij al 10 jaar met Dr. Holmes als mede-docent en, af en toe, als mede-therapeut, vooral met cliënten wiens financiële zorgen hun dagelijks leven beïnvloeden.

Samen hebben ze twee boeken geschreven: Love Triangles: Understanding the Macho-Mistress Mentality en Imported Love: Filipino-Foreign Liaisons.

Beste Dr. Holmes en Mr. Baer,

Ik was blij en verrast om te zien dat mijn brief werd gekozen voor de column van vorige week.

Er is veel te verwerken in uw antwoord. 

Ik denk dat we kunnen zeggen dat familieproblemen niet de enige maatstaf zijn om compatibiliteit met een potentiële partner vast te stellen. Net zoals we nu in een wereld leven waar "2-Factor Authentication" de voorkeur heeft, toch? Hehe. Ik zal dat zeker niet gebruiken als "een grote scheidslijn" om de groep te filteren. Ik ben het ermee eens dat het eerder afhangt van hoeveel informatie iemand nodig heeft om een weloverwogen beslissing te nemen. 

Als ik een vrouw ontmoet die aan dat filter voldoet, zou mijn overweging zijn om mezelf af te vragen: "Voel ik me nog steeds comfortabel bij deze persoon?" of "Ben ik teruggeschrokken maar wil ik niet dat vooroordelen mijn betere oordeel beïnvloeden, dus heb ik meer informatie nodig?" 

Ik geloof echt dat mensen ten goede kunnen veranderen. Ik heb niet minder gedacht over mijn vorige partners! Ik schreef het gewoon toe aan het feit dat ze een slecht verleden hadden en ging verder met hoe ik hen liefde kon tonen en kon laten zien dat ik om hen geef. Het is pas nu, nadat de relatie is geëindigd, dat ik het gevoel heb dat ik onbewust meer aandacht geef aan een bepaald type? Of dat mijn lot of geluk me aan een bepaald type heeft gekoppeld?

Uiteindelijk beweer ik niet dat mijn hypothese perfect eerlijk is. Het klonk eerlijk op basis van mijn ervaringen uit het verleden en mijn angst dat het zich zou herhalen. Maar ik ben dankbaar voor de mogelijkheid dat we het verder kunnen bespreken om op dezelfde lijn te zitten.

Als ik evenzo zou worden afgewezen op basis van sociaaleconomische achtergrond of wat dan ook, zoals mijn lengte, leeftijd, of een onschuldige opmerking die een meisje als beledigend zou kunnen opvatten, dan is dat aan hen. Het kan wel of niet eerlijk zijn. Het kan wel of niet pragmatisch zijn, maar ik zal het beschouwen als hun voorkeur en gewoon doorgaan met mijn dag.

Nogmaals bedankt,

Sam

Beste Sam,

Het is bemoedigend om te weten dat je openstaat voor een breder selectieproces als het gaat om het kiezen van potentiële partners. Er zijn talloze suggesties over hoe je dit kunt aanpakken, maar in wezen gaat het erom je selectiecriteria af te stemmen op de ontwikkeling van de relatie.

Je zou bijvoorbeeld de voorkeur kunnen geven aan een bepaalde leeftijdsgroep, bepaalde fysieke kenmerken (lengte, bouw, enz.), compatibiliteit van waarden, een vergelijkbare aanpak van conflictoplossing, een begrip dat jullie beiden ermee instemmen dat jullie elkaar moeten accepteren zoals jullie zijn en niet moeten aandringen op radicale veranderingen, enzovoort. 

De nadruk hierop varieert duidelijk naarmate de relatie door verschillende fasen gaat, zoals de wittebroodsweken (de eerste paar maanden), aanpassing, toewijding, acceptatie.

Hoewel je een kader kunt ontwikkelen dat absoluut logisch is, is het belangrijk om ruimte te laten voor flexibiliteit. De wereld zit vol mensen die dachten dat ze een specifiek "type" hadden, maar uiteindelijk met iemand heel anders eindigden. 

Bovendien is het belangrijk om het hele proces niet te reduceren tot een soort spreadsheetanalyse. Dit is tenslotte een romantische relatie en naast het puur rationele moet er een fysieke en emotionele connectie zijn die niet simpelweg kan worden gereduceerd tot een Excel-sheet.

Het allerbeste,

JAF Baer

Beste Sam:

Hartelijk dank voor je brief. Ik moet toegeven dat het vrij moeilijk was om je bovenstaande brief te beantwoorden. Ik denk dat een reden is dat het zeer logisch en rationeel was, en wie kan echt iets toevoegen aan iets dat net zo veel zin heeft als jij doet?  

En toen realiseerde ik me wat er ontbrak, namelijk wat Mr. Baer benadrukte in zijn laatste alinea, dat "Dit tenslotte een romantische relatie is en dat er naast het puur rationele een fysieke en emotionele connectie moet zijn die niet simpelweg kan worden gereduceerd tot een Excel-sheet," en hij heeft gelijk, nietwaar?

Juist over het feit dat, als je erover nadenkt, die "X-factor" soms ontbreekt wanneer iemand zich afvraagt waarom iemand niet eindigt met iemand van wie iedereen dacht dat die perfect voor hem was.  De X-factor was er niet.

Ik zeg niet dat "X" seks betekent. Ik zeg ook niet dat "X" het belangrijkste is in de relatie. 

Maar meestal, wanneer mensen praten over romantiek en het nemen van een risico met alles wat je hebt zodat je de rest van je leven bij iemand kunt zijn, dan is "X" noodzakelijkerwijs onderdeel van de vergelijking. Een noodzakelijke, maar niet voldoende, reden. 

 "X" is niet alleen seks, maar het kan zeker veel helpen. De socioloog en bekende feministische wetenschapper Jessie Bernard zei ooit dat een reden waarom seks zo goed is in het eerste jaar (jaren?) van het huwelijk, is dat het de lijm is die het koppel bij elkaar houdt door alle ontberingen en alle stress van slapeloze nachten en eindeloze zorgen. Deze slapeloze nachten en eindeloze zorgen kunnen te wijten zijn aan een combinatie van factoren: de baby die niet stopt met huilen, de enige baan die genoeg betaalt maar super giftig is, de druk om jezelf en je partner te vestigen als een eenheid die in staat is tot financiële en emotionele onafhankelijkheid.

Sam, ik kan je al ongelovig horen vragen: "Je zegt toch zeker niet dat geweldige seks het enige is dat ertoe doet?!!?"

Absoluut niet. Maar het helpt wel. 

Dit is waar je "2-factor authenticatie" ook nodig is. En misschien, hoe geweldiger de seks, hoe meer factoren je in overweging moet nemen. 

Uiteindelijk is liefde wat telt en niet seks. Maar seks kan een manier zijn om te ontdekken waarom je verliefd bent op deze persoon. 

De psychiater en psychoanalyticus Ethel Person zei ooit: "Liefde is een daad van verbeelding. Voor sommigen van ons zal het de grootste creatieve triomf van ons leven zijn." 

Dr. Person zei ook: "Mensen zouden mislukte liefdesaffaires niet moeten beoordelen als mislukte ervaringen, maar als onderdeel van het groeiproces. Iets hoeft niet goed te eindigen om een van de meest waardevolle ervaringen van een leven te zijn geweest."

Mijn lakmoesproef is: "als je bereid bent om voor een ander persoon iets te doen/te zijn wat je voor niemand anders zou doen, dan zijn zij waarschijnlijk de juiste."

Die van Mr. Baer is: "De fysieke en emotionele connectie kan niet simpelweg worden gereduceerd tot een Excel-sheet (in tegenstelling tot louter rede en logica)."

Op het risico af mayabang (arrogant) te lijken, kan ik niet anders dan het gevoel hebben dat je veel slechter zou kunnen doen dan de woorden van Jessie Bernard, Jeremy Baer, Margarita Holmes en Ethel Person in gedachten te houden bij het kiezen van een partner.

Het allerbeste,

MG Holmes

– Rappler.com