Minister Komunikacji Południowej Afryki Solly Malatsi wydał politykę, która wymaga od krajowego regulatora telekomunikacyjnego akceptowania programów inwestycyjnych równoważnych udziałom jako alternatywy dla wymogu 30% własności czarnoskórych.
Polityka Malatsiego otrzymała ponad 19 000 publicznych zgłoszeń, a około 90% z nich popierało to podejście, co obala ideę, że polityka ta szczególnie faworyzuje Elona Muska i jego firmę.
Starlink może teraz rozpocząć działalność w Południowej Afryce
Południowoafrykański Minister Komunikacji Solly Malatsi sfinalizował kontrowersyjną dyrektywę polityczną opublikowaną w piątek, która nakazuje Niezależnemu Urzędowi Komunikacji Południowej Afryki dostosowanie przepisów dotyczących własności do krajowych ram upodmiotowienia poprzez uznanie programów inwestycyjnych równoważnych udziałom.
Starlink nie mógł rozpocząć działalności w Południowej Afryce przez lata, ponieważ obecne przepisy ICASA wymagają od firm telekomunikacyjnych sprzedaży 30% swoich udziałów osobom historycznie pokrzywdzonym. Starlink konsekwentnie odmawiał, twierdząc, że nie sprzedaje udziałów na żadnym rynku, na którym działa.
Jednak teraz, zgodnie z nową dyrektywą, firmy międzynarodowe, które nie mogą sprzedawać udziałów ze względu na globalne struktury akcjonariatu, mogą zamiast tego dokonywać znaczących inwestycji w lokalne programy rozwojowe. Te programy inwestycyjne równoważne udziałom muszą być warte albo 30% wartości działalności firmy w Południowej Afryce, albo 4% rocznych lokalnych przychodów. Programy wymagają zatwierdzenia i monitorowania przez Departament Handlu, Przemysłu i Konkurencji.
Według departamentu, w okresie konsultacji społecznych otrzymano ponad 19 000 zgłoszeń, z czego tylko około 15 000 było istotnych. Około 90% zgłoszeń popierało propozycje EEIP.
Dyrektywa polityczna wyjaśnia, że ICASA uczestniczyła w opracowywaniu kodeksu upodmiotowienia sektora ICT i że wszystkie organy rządowe muszą go stosować. Stwierdza również, że decyzja ICASA o wykluczeniu dużych części kodeksu ze swoich przepisów, w tym przepisów dotyczących ekwiwalentów udziałowych, nie jest prawnie dopuszczalna.
Malatsi podkreślił, że dyrektywa ma zastosowanie w równym stopniu do wszystkich firm telekomunikacyjnych, co zadowala operatorów telekomunikacyjnych, takich jak Vodacom i MTN. Firmy argumentowały, że istniejący licencjobiorcy powinni mieć takie same opcje jak nowi.
Starlink już nakreślił plany zainwestowania prawie 2 miliardów randów w Południowej Afryce. Firma zaproponowała zainwestowanie 500 milionów randów w podłączenie około 5 000 szkół do szybkiego internetu, co przyniesie korzyści około 2,4 miliona uczniów.
Ryan Goodnight, starszy dyrektor ds. dostępu do rynku w Starlink, stwierdził, że firma będzie współpracować z lokalnymi dostawcami usług internetowych w celu instalacji i utrzymania infrastruktury przy użyciu modelu otwartego dostępu. Firma zobowiązała się również do utworzenia południowoafrykańskiej spółki zależnej zgodnej z wymogami Szeroko Zakrojonego Czarnego Upodmiotowienia Gospodarczego.
Co dalej z procesem licencyjnym Starlink?
Zanim Starlink będzie mógł działać, ICASA musi jeszcze przejść przez formalny proces obejmujący konsultacje społeczne, przesłuchania regulacyjne i finalizację prawną w celu zmiany przepisów dotyczących własności.
Ekspert telekomunikacyjny Dominic Cull ostrzegł, że nawet przy wsparciu politycznym, pełny proces zmiany przepisów może potrwać od 12 do 18 miesięcy lub dłużej. Departament Komunikacji i Technologii Cyfrowych zamierza sfinalizować politykę EEIP do marca 2026 roku, a niektórzy eksperci przewidują, że Starlink może nie rozpocząć działalności w Południowej Afryce aż do końca 2027 roku.
W maju 2025 roku ICASA ogłosiła dochodzenia w sprawie Południowoafrykańczyków korzystających z nieautoryzowanego Starlinka za pomocą sprzętu uzyskanego ze źródeł międzynarodowych.
Bojownicy o Wolność Gospodarczą i niektóre grupy społeczeństwa obywatelskiego ostro skrytykowały tę politykę. Twierdzą, że pozwala ona zagranicznym firmom uniknąć znaczącej transformacji i podważa ducha Czarnego Upodmiotowienia Gospodarczego. EFF zagroził wyzwaniami prawnymi, jeśli polityka zostanie wdrożona.
Ponad 20% populacji Południowej Afryki nadal nie korzysta aktywnie z internetu, mimo powszechnego zasięgu sieci komórkowej. Przystępność cenowa pozostaje główną barierą, wraz z kosztami urządzeń. Minister Malatsi argumentował, że limity wdrażania infrastruktury światłowodowej w odległych regionach zostały osiągnięte, dlatego technologia satelitarna jest niezbędna do osiągnięcia celów powszechnej łączności.
Minister Malatsi bronił się przed oskarżeniami, że polityka faworyzuje konkretnie Starlink, wyjaśniając, że żadne zwolnienia nie zostały przyznane wyłącznie żadnej firmie, ponieważ inne międzynarodowe korporacje, takie jak Microsoft, Amazon Web Services i JP Morgan, już korzystają z EEIP w Południowej Afryce w innych sektorach.
Projekt Kuiper Amazona i Eutelsat OneWeb również rozważają wejście na rynek południowoafrykański, a jeśli one lub inne firmy będą skłonne do kompromisu w kwestii wymogów własnościowych i zaakceptują zasadę 30% udziałów, mogą dotrzeć na rynek jako pierwsze, mimo silniejszej marki i większych możliwości operacyjnych Starlinka.
Zmiany regulacyjne, jeśli zostaną w pełni wdrożone, ustanowiłyby Południową Afrykę jako kraj przyjmujący inne podejście niż niektórzy afrykańscy sąsiedzi. Kraje takie jak Kenia, Rwanda i Nigeria przyjęły bardziej elastyczne ramy regulacyjne, które szybciej przyciągnęły inwestycje w technologie cyfrowe. Południowoafrykańscy decydenci obawiają się utraty konkurencyjności, jeśli ich środowisko regulacyjne będzie postrzegane jako niepotrzebnie restrykcyjne.
Nie tylko czytaj wiadomości o kryptowalutach. Zrozum je. Zapisz się do naszego newslettera. Jest darmowy.
Źródło: https://www.cryptopolitan.com/musk-south-africa-starlink-expansion/
