Wyjaśnienie kryzysu walidatorów Solany – pozostało 800 węzłów, 17 mln dolarów za jeden

FUD na rynku nie oszczędził dynamiki on-chain L1.

Solana [SOL] nie jest wyjątkiem. Technicznie rzecz biorąc, SOL jest najgorzej radzącym sobie aktywem o wysokiej kapitalizacji w tym kwartale, tracąc 37%. W rzeczywistości jest to największy kwartalny spadek SOL od drugiego kwartału 2022 roku, co skutecznie trzyma FOMO na uboczu.

Na froncie HODLerów ryzyko kapitulacji wyraźnie rośnie. Zrealizowane straty netto gwałtownie rosną, a STH NUPL (> 155 dni) jest głęboko na czerwono, pokazując podręcznikową kapitulację, gdy SOL spadł o 50% ze swojego szczytu na poziomie 250 dolarów.

Jednak cierpliwość wyczerpuje się również wśród długoterminowych posiadaczy.

Metryki on-chain pokazują, że LTH NUPL Solany cofa się do poziomów z kwietnia, które wywołały 30% spadek SOL. Niemniej jednak, na dzisiejszym rynku unikającym ryzyka, ta korekta może być po prostu klasycznym wstrząsem, eliminującym słabe ręce.

Ale tym razem czuć różnicę. 

Niedźwiedzia struktura rynku zaczyna przenikać do fundamentów sieci. Jeśli ten trend się utrzyma, SOL może stanąć w obliczu największego zagrożenia, testując zarówno poziomy wsparcia, jak i odporność swojego ekosystemu.

Kiedy wyjście na zero kosztuje 17 mln dolarów

SOL podwaja wysiłki, aby wejść do mainstreamu i utrzymać pewność siebie.

Między uruchomieniem ETF, aktualizacją Firedancer, rosnącą adopcją instytucjonalną z większą liczbą tokenizowanych aktywów on-chain i ambicjami multi-blockchain, nie dziwi, że JPMorgan jest podekscytowany SOL.

Ale rynek nie do końca podziela ten entuzjazm. Analitycy podnoszą brwi nad kondycją sieci Solana, gdy liczba walidatorów gwałtownie spada, o 68% w ciągu zaledwie dwóch lat, pozostawiając tylko około 800 działających węzłów.

Mówiąc prościej, stakowanie Solany jest pod poważną presją.

Powód? Słabe wskaźniki techniczne. SOL utknął w pętli sprzężenia zwrotnego, nie osiągając kluczowych poziomów, zabijając FOMO i kończąc jako jedno z najgorzej radzących sobie aktywów w tym kwartale. Oznacza to, że koszty stakowania są poddawane ciężkim testom.

Dla kontekstu, ilość SOL, którą walidator musi zestakować tylko po to, aby wyjść na zero, potroiła się, kosztując około 17 milionów dolarów za blok. W konsekwencji walidatorzy odczuwają presję, co zagraża bezpieczeństwu sieci.

W tej sytuacji unstaking zaczyna mieć całkowity sens. Dlatego korekta Solany nie jest tylko "zdrowym resetem". Zamiast tego, wyjścia walidatorów podważają historię adopcji, podnosząc pytania o odporność sieci.

Końcowe przemyślenia

• Liczba walidatorów Solany spadła o 68% w ciągu dwóch lat, pozostawiając tylko 800 aktywnych węzłów i wywierając presję na bezpieczeństwo sieci.
• Ilość SOL wymagana do wyjścia na zero potroiła się, a operacje węzłów kosztują 17 milionów dolarów za blok, co sprawia, że unstaking staje się coraz bardziej logiczny.